ის რაც წლების განმავლობაში შეიქმნა სასწავლო კომპლექსში, ნამდვილად ღირებული და უნიკალურია, ხარვეზების ჩათვლის გარეშე. საავტორო სასწავლო პროგრამა, რეალურად, განხორცელა და აგრძელებს განხორციელებას იუნესკოს განათლების ოთხი სვეტები, რომელიც ითვლება განათლების რეფორმის ფუნდამენტური პრინციპები. ეს არის:
· სწავლა ცოდნისთვის
· სწავლა განხორციელებისთვის
· სწავლა ყოფნისთვის
· სწავლა ერთად ცხოვრებისთვის
განათლება როგორც თვითონ სიცოცხლე, ადამიანი და ენა, მუდმივი და უწყვეტი ცვლილების, განვითარების ფრობლენმა აქვს. მას არ შეუძლია და არ უნდა შეწყდეს. გაჩერება ნიშნავს რეგრესია, რის შედეგადაც დეგრადაცია.
გერმანელ მწერალის ბრახტის ერთერთ ნაწარმოებაში არის დაახლოვებით ასეთი დიალოგი. ერთ ადამიანს ეკითხებიან
– როცა გიყვარს ვინმე, როგორ იქცევით?
– მე მისთვის პროექტს არ ვამუშავებ,- პასუხობს მეორე.
– პროექტი? მერე?
– მერე კი ვზრუნავ, როს ეს ორი ერთმანეც ემთხვევოდეს.
– გთხოვ მითხარით, ვინ ან რა უნდა ემთხვეოდეს ერთმანეც, ადამიანი პროექტს თუ პროექტი ადამიანს?
– რა თქმა უნდა, ადამიანი უნდა ემთხვევოდეს პროექტს.
საავტორო სასწავლო პროგრამა მეგაპროექტია, სადაც ჩართული არიან სასწავლო კომპლექსის ყველა პედაგოგი, და სხვა თანამშრომლებები, დაწყებითი სკოლის ოსწავლეებისთვის, სკოლამდლების და საშუალო სკოლის, უფროსი სკოლის მოსწავლეებსთვის და სხვა. თვითული ცდილობს გააკეთოს ის რაც მას უნდა და რისი გაკეთება შეუძლია. აკეთებს იმას რაც მის ძალაშია და შთაგონებაში. არაუშავს, რომ ხანდახან არ გამოდის, ან როგორც ველით ისე არ გამოდიას. ყველა პროექტი საერთო მეგა პროექტის კომპონენტია, რომლის გარეშე თანდათან ყალიბდება მოსწავლეების ეს ან ის ჯგუფი. გარდა ამისა, თითეულ ჯგუფს აქვს საკუთაი ინტერესის სპექტორი. მაგალითად “გრაპტუიტ” და “შოღაკნ” პროექტებში ჩართული მოსწავლეები გამოირჩევებიან შემოქმედებითი და საანალიზო შესაძლებლობებით, “ვიკიპედიის” და “არაკანის” მოსწავლეებს უყვართ თარგმნა, “ფილმადარანი” ფილმის ყურების შემდეგ განცორციელდეს გარკვეული მუშაობა სიტყვის განვითარებაში, “კათეღნ”ი კი ცდილობს ინტერესს გამოყვენოს სულიერი და ქრისტიანული განათლებაში.
სხვა საკითხია თუ როგორ არის და რატომ, რომ ზოგიერთთან ეს სამუშაო უფრო მეტად ან ნაკლებად კარგად გამოდის, სხავთან კი ისე არ გამოდის. მფიქრობ ამისი პასუხი ძალიან მარტივია. მათი სამუშაო (საპროექტო სამუშაო) წარმატებულია იმასთან ვისაც გამბედაობა აქვს თავის და ამხანაგის მიმართ. ვინც დარწმუნებით აძლევს ყველაზე მთავარი – თავისუფლება, რაც ნებას აძლევას გახსნა საკუთარი შესაძლებლობები, და შესაბამისად განსაზღვრავს ინდივიდუალობას.
და რა არის რწმენა თავის და სხვების მიმართ? თავდაჯერებულობა, ძლივს, რადგან თავდაჯერებულობა ხშირად ეფუძნება გაზვიადებული თავმოყვარეობაზე. სიტყვა ეხება იმ შემთხვევას, როდესაც ერთგული კაცის თავმოყვარეობა არის სტაბილური და არ უნდა შეფასება. იგი არის თვითკმარი და აკეთებს თავის საქმეს, ყველაფრის დამოუკიდებლად.
-რატომ და როგორ?- ბევრს დააინტერესებს.
იმიტომ რომ, მზგავს ადამიანების შიგნით არის შინაგანი ძალა, რაღაც ძლიერი, რომელმაც ყოველთვის და ყველა შემთხვევაში უზრუნველყოფს მოძრაობას. გარემო ვითარებები და შემთხვევები მისთვის არ იქნება დაბრკოლება. მხოლოდ ერთი რამ შეუძლია შეწყვიტოს ამ მოძრაობის, და ერთ შემთხვევა, ეს საკუთარი გაურკვევლობაა. სხვა შემთხვევაში იგი მოქმედებს უტყუარად და სიზუსტით. თავისუფლებას ვაძლევთ ჩვენ შინაგან შემოქმედებას.
სასწავლო კომპლექსში თავისუფლებაც არის და სიყვარულიც. დარჩა ყველაზე მნიშვნელოვანი რწმენა. სიყვარულიდან რწმენამდე, სულიერიდან და ემოციამდე მხოლოდ ერთი ნაბიჭია.
სასწავლო კომპლექსს რწმუნას ვუსურვებ.
PS
ყოველთვის როდსაც “ერთობა” სიტყვას ვამბობ სიზმარი მომდის თვალწინ. არვიცი ეს სიზმარი ჩემი მოგონილია, თუ სადღაც ყოფილა და მე დაგმომეცა. დედა სკოლის მეზობრობით ახლოს, დალიან ახლოს, მრავალსართულიანი შენობა, სადაც ცხოვრობენ სასწავლო კომპლექსის თამანშრომლები. და მე ბედნიერი ვარ, რომ ვცხოვრობ ჩემ ამხანაგებთან მეზობლობით…