Բուժենք վերքը
Կծկվել եմ բառերի մեջ ու չգիտեմ՝ ոնց փոխանցել…Երբ մեր դուռն է թակում սկիզբն ու վերջը, երբ ցավում են դատարկ տեղերը, հոգատարությունը քամու պես ճանապարհ է դառնում՝ քնքշության այս ձևով լցնելով…
Կծկվել եմ բառերի մեջ ու չգիտեմ՝ ոնց փոխանցել…Երբ մեր դուռն է թակում սկիզբն ու վերջը, երբ ցավում են դատարկ տեղերը, հոգատարությունը քամու պես ճանապարհ է դառնում՝ քնքշության այս ձևով լցնելով…
Դեռ համալսարանում սովորելու տարիներին շատ եմ լսել կրթահամալիրի բարի համբավի մասին։ Սովորել եմ բանասիրական ֆակուլտետում, սակայն ինձ ավելի շատ հետաքրքրել է նախադպրոցական տարիքի երեխայի հոգեբանությունը։ Կրթահամալիրի կրթական ծրագրերը ամբողջովին տարբերվում…
2020 թ․-ի ուսումնական առաջին շրջանը նշանավորվեց ուսումնական գործի կազմակերպման ձևերի փորձարկամբ, նախագծերի անհատականացմամբ, նամակագրությունը՝ որպես անհատական ուսուցման ձև, ամենօրյա ուսումնական աշխատանքի կազմակերպմամբ։ Սկսեցի ղեկավարել կրթահամալիրի Մանկավարժության լաբորատորիան։ Կրթահամալիրի Մանկավարժության լաբորատորիան…
Երբ աշխատանքը դառնում է կանոնապահ իր զարգացումներով, իր ժառանգականությամբ, երբ չես խզում կապը է՜ն՝ առաջինը դրված քարի հետ, երբ կազմակերպած գործունեության մեջ հայտնաբերում ես, գնում ավելի խորքը, գրանցում ցուցանիշներ, դուրս…
«Գուցե ավելի գեղեցիկ ժամանակներ լինեն, բայց այս մեկը մերն է»: Սարտր Մանկավարժոթյունը հենց կյանքն է։ Մեզ շրջապատող մարդիկ, իրադարձությունները, մեր կյանքը, չեն կարող և չպետք է օտարվեն մանկավարժությունից։ Մանկավարժությունը չի…
Ես ապրում եմ իմ երազանքի դպրոցում, իմ երեխաները կրթվում են իրենց ասած՝ «Հավեսի դպրոց»-ում։ Յոթ տարեկան աղջիկս ասում է, որ արտադրությամբ պետք է զբաղվի. ուզում է կավե իրեր պատրաստել և…
Ուսուցչի օրագիր կամ իմ մտորումներից Մանկավարժությունն իմ կարծիքով հարցեր տալու և պատասխաններ լսելու նուրբ հմտություն է: Հմտություն, որը ձևավորվում է տարիների ընթացքում: Այս դեպքում կարևորվում է յուրաքանչյուր մանրուք, որովհետև նուրբ…
Ուսուցումը քանդել, հավաքելու, քոնը ստեղծելու հմտությունների ձևավորումն ու զարգացումն է: Ես ուրախացել եմ, որ տղաս քանդում է խաղալիքները: Հիշում եմ՝ միշտ քանդում էր, մի մասը մյուս տեղին կպցնում, ինչ-որ նոր…
Վիլյամ Սարոյանի ,, Պատերազմը,, պատմվածքի առաջին տողն է՝ «պատերազմը մեզ էլ հասավ»: Բոլորս, նաև ես ու իմ սովորողները, հայտնվեցինք պատերազմի ամենաթեժ կետում՝ կյանքի ու մահվան մեր նոր ընկալումներով, անհանգիստ մեր…
Այս մղձավանջային օրերին, երբ բոլորս շփոթված ենք, ցավագար, երբ իրապես լրջանալու ու հոգատարությամբ գործելու պահն է, մեզանից շատերը լծված են իրար հայհոյելու, սևերի-սպիտակների թեզով գործելու, ղարաբաղցի-հայ բաժանելու, կուռքեր ստեղծելու, թույն…